Uzun bir aradan sonra. Kısa öykü tadında .

Özlem duyduğum biri var . Sıkıca sarılmak istediğim. gözleri gözlerime değdiği vakit , heyecandan delirdiğim. Varını yoğunu , geçirdiği her anını çılgınlar misali merak ettiğim biri var işte.

Biri var .. Aslında yok !  Adı yüreğime yanaşınca utancımdan titrediğim.  Benden başka kimsenin görmesini istemediğim. Etrafımdaki karalıklar gibi bir tek bana özel olmasını dilediğim.

Ah be adam. ya'saklı sevgi'lim. Hiç mi farkında değilsin seni nasıl sevdiğimin ?
Hiç mi denk gelmez bakışlarım hayatına. Hesabını nasıl vereceğim senin yüzünden çektiğim eziyetlerin ?
Tanrının karşında nasıl kendimi savunacağım. Söylesene ha !  ' Onu sevmeme sen sebep oldun. Aynı zamanda sevmemem için elinden ne geliyorsa yaptın. Senin olması mümkün değil ' dedin , ancak beni yine kahverengi bir masala inandırdın. Peki , sorarım şimdi sana. Bunu neden yaptın ! Böyle bir acımasızlığı nasıl şahsıma maruz kıldın ?  İsyanlarım. .-  Tereddütü olmayan Her gün, her dakika her an. Onsuz aldığım her nefes aslında yalan. Yaşayıp yaşamadığımdan emin değilim , inan. -  Onları da mı duymadın ¿ O kadar uğraştığım halde , tarafımca yaklaştırılmadı mı kulaklarına. Ya da .. Sevgisizlik diyarına benim aşk kokan güllerimi mi yakıştırmadın ¿ İçimden geçirdiğim fısıltılara arada bir ses ver. Sitemlerime seyrek de olsa göz yum. Gerçekten. Şu aralar hayatımı idame ettirebilmek adına neden bulmakta çok zorlanıyorum. Masalların rengi yoktur diye bilirim. Bunu bana neden yaptın ' mı diyeceğim. Kendimi nasıl anlatacağım rüyalarıma. Onun beni görmesi çok da kolay değil ama .. Ben yine de . Ah ben. Boş versene işte. Kendimi hapis etmişim hiç farkına varmadan Tanrının sevilmeyen kulları listesine. Olmayacağını bile bile . Yapmamam gereken her şeyi yapmışım nedense.  Ben buna aşk yahut sevgi demem. Karşılığı olmadığı zaman çileye dönüşür adamın mateminde. Acının üstüne yeni bir acı eklenir de .. Katlanılır gereksiz yere, o tarifi çok zor olan işkencelere. Bizzat ruhuma söz geçiremedim. Engellemek istedim. Her ne yaptıysam onu düşünmekten vazgeçemedim. Halbuki , mevzu  ne olursa olsun.. Bir şekilde durmasını, dur demesini iyi bilirdim. Yalnızca o'nda uzak kalmayı beceremedim .
Gel gelelim kalemimle de küstüm. Bunların hepsi senin yüzünden ! O hüznü yazmaya kalktı , ben neşeyi istedim. O devamlı bana karanlıktan bahsediyordu , yanlış yoldasın. Bir göz at etrafına. Tüm nesneler  , kelimeler ve harfler , hepsi aydınlığın baş ucunda. Farkına varsana ' dedim. O ayrılığı yazıyordu. Muhakkak bir arada olacağız , olmak zorundayız ' diye direttim. En sonunda kırdım işte kalbini. O bana darıldı , işin başında dinlemeliydim onu ! Verdiği emirlere itaatsizlik ettim. Velhasıl kelam , o dibine kadar haklı çıktı. Sadece.. En ufak bir karşılık beklemeden güvendiğim arkadaşıma ihanet ettim . Deftere akıttığı heceler hep yüz karartıcıydı. O kazandı , ben yine yenildim. Zaten hangi savaşta başarı benim oldu ki. Şaşırmadım ancak , bu sefer galiba ona fazla direndim.

Çok fazla duygusal takılmayı sevmem , bilirsin. Gel hadi . Gel ki , gözlerimden süzülen acıklı parçalar , aşkın denizinde demlensin . Gel ki .. Adını koyamayıp da yaşadığım tüm fırtınalar , birliktelik rüyasında nemlensin. Kaderimde altın harflerle yazılan yalnızlık yazısı , çıktın gitsin kapıdan. Kısa bir acıma hissi duymadan. O gitsin ve düşlerim bayram etsin . Kara gecenin kralı sayılan şeytan yerine , el değmemiş melekler bu yalnızlık dünyasına davet edilsin .
Korkmayayım artık sevgisizlikten ve sevilmemekten.. Gecenin üzerine perde misali sığınan karamsarlığım silinsin ! Ruhum bir şekilde kendine gelsin ve ben bir tek onun için yaşıyorum desin .
Gel de al canımı. Artık azrail ile aramda sinsice imzaladığım antlaşma son bulsun , bu kabus niteliğinde irileşen hırçınlıklar sonsuzluğa doğru yol alsın. Bende - yoktan yere ! - var olan sen , bir şekilde bitsin .