Zifiri bir karanlığın içinde olmak korkutmuyor ruhumu..
Çünkü, alıştım artık gecenin siyahına.
Enteresan bir şekilde, aydınlıkta yakalayamadığım huzuru buluyorum o'nda.
Ve sen..
Bir zebani gibi her gece gelmek zorunda mısın yanıma ¿
Katletmeye hazırlanan bir cellat gibi ölümümü mü bekliyorsun her anımda.
Niçin çıkmıyorsun, her köşesini kaplarken ruhumun..
Olmak zorunda mısın ki aklımda !
Neden kurtulamıyorum senden,nedir bu cefa.
Özlemini, bir hain gibi düşüncelerime saklarken;
Hiç mi canın yanmıyor, hiç mi utanmıyorsun bu anlarda.
Nasıl ve ne için varlığını sürdürüyorsun ki anılarımda
Hesap ver gerekirse, ne hakla !
İnanamıyorum artık senli masallarıma
Yokluğunun azrail etkisi yaratacağını bildiğin halde,
Kimden peydahlayıp da koyuyorsun o'nu kapıma.
Ne alacağın kaldı ki benden,
Hiç mi kalmadı insanlık duygusu olan acıma ??
'Artık düşünceler'imde bile kalmadı en ufak onarma.
Gecemin en güzel anlarında.. Paylaşılması zor durumlarında
En sevdiğim anlarında, kıskançlıklarımda
Kuytu düşüncelerimde, bucaksız yamaçlarımda..
Gecemin en güzel anlarında zihnime saplanarak rezil etmek zorunda mısın beni bana !
En güzel cümleleri yoksaymaya başladığım şuanlarda neden rahat bırakmıyorsun beni ?
Nasıl oluyor bende bu muamma..
Hangi yüzle ruhum hâlâ sana müptela ..?
Sana dair yok bir kinim şu en mahrur anlarda
Dili olmayan,yüreği duymayan..
Dünyaya herhangi bir anlamla bakmayan herkes beni anlar da,
Birtek sen çözemedin bu işi, kaldım yapayalnız yolun ortasında !
Uçurumdan düşerken canım hiç yanmadan senin dağında,
Uyandığımda anladım; Bu sadece benim gördüğüm bir rüya !
Hani uyanınca herşey bitecekti ..?
Ruhum sonsuzluğa erişecekti.
Sevecekti.. Sevilecekti !
Karşılık beklemeden, gözlerini tapınak bilecekti.
Söylediğin sözlerin hepsi düşler ülkesinin çiçeklerini serecekti.
Anlamlar diyarında bir şarkı gibi herkesin kalbinde söylenecekti ..?
Hani en ufak bir dokunmada tenim titreyecekti, heyecandan kendini kaybedecekti ..?
Sırf sana ait olacak, seni isteyecekti
Masum günahlarını örtbas edip kabullenecekti ?
Seni yaşamak için değil, hayatta olduğunu farketmek için görecekti ..?
Hani, mutsuzluğun içindeki mutluluğu bulmayı öğrenecekti ..?
Seni kendiyle gördüğünde sevinecekti.
Hani hep beraber ve tek olacaktık !
Hani birbirimiz için tüm imkansızlıkları yok sayacaktık ?
Hani biz imkansıza ulaşıp, onu başaracaktık ..?
Hani.. Hani.. hani !!!
Ve şuanda anlıyorum ki; bunlar sadece benim düşündüklerim.
Biz'e dair olmasını istediklerim.
Günahkâr bir şekilde hayallerimde ezdiklerim.
Belki de sana karşı olmasını istediklerim..
Canhıraş bir şekilde senden duymayı beklediklerim.
Gecenin bu vakti, tüm bu yüzsüzlüklerine rağmen hâlâ geliyorsun ya aklıma,
Sana diyebileceğim tek bir söz var esasında.
'beni bana bırakıp, tüm anılarımı kandırıp öyle git !
Ceketini al srtına, ayakkabılarını bağla ve koyul yoluna.
bir daha beni asla rahatsız etme..
Çünkü seni görünce kinleri artan hayallerim, içlerindeki katili açığa çıkaracaklar çok yakında ! '