..

Ben.. katil oldum bu gece.
Dilimden süzülüp pişmanlığımı ifade edemeyecek sırlarımı döktüğüm yalnız gece
Kalemimden dökülüp umutsuzluğumu ifade edecek, yeri gediğinde tek bir hece
Yokluğunu varlığa çevirmeye çalıştım sinsice
Beceremedim elbette, dağlardan kıyıya vuran kanadı kırık bir kuş gibi kalakaldım öylece..
Yine canı yanan,acı çeken, yine bülbül gibi feryat eden, gül misali sevgi dilenen, ben oldum !
Çektiği acıları yalnızca kendisi bilen, zamanla o acıları bile seven tek kişiyim ben.
Mutluluğa adanmış iki masum gözden muhteşem caniler yeşerten ben oldum.
Ben katil oldum yine bu gece. Şahsına münhasır, edepsiz bir yüreği gönülden sevince.
Varlığında sensizliği yaşarken, her gece yolunu gözlemekten harap ve bitap düşerken,
Uykunun anlamını unuturken, yaşananları düşündükçe için için ağlarken ..
Yüreğime, bedenime seni unutturmaya çalışırken,
Katil oldum yine bu gece sevgilim..sebepsiz yere..
Ben aşkı sadece gözlerde aradım
Ben aşkı sadece senin ruhunda tatmaya çalıştım.
Ben aşkı bir yıldız misali, geceleri gökyüzünde parıldayan
Ulaşılması güş ve bazen imkânsız olan,
Lâkin günü gelince diğer yıldızlar gibi yüreklerden kaymayan bir duygu olarak gördüm..
Ve ben, yine bu gece katil oldum sevgilim
Çünkü, varlığımı oluşturan aşkı sende bulacağımı düşündüm.
Emindim,kararlıydım,yanılmayacaktım.
Sonunu bildiğim bir rüyaya dalmayacaktım, dipsiz kuyularda kalmayacaktım.
Sonsuzluğun peşinde koşmaya kalkışmayacak, yarım yamalak bir yola çıkmayacaktım..!
Gel gör ki, ne beden anladı bu dili, ne de ruh ele geçirebildi varoluş nedenini.
Yanılmayacağımdan eminken, yanıldım.Aşkı sende bulduğuma dair zihnimi kandırdım.
Yokluğunla , vuslatınla kahroup yandım. Yarım yamalak bir uçurumun ortsında tek başıma kalakaldım.
Olmayan bir duygunun varlığına inanıp hayatı ve gerçekleri yoksaydım.
Ne sana söz geçirebildim, ne ruhuma hükmedebildim,
Okyanusun en derin sularına ruhumu saldım ve onu orada bıraktım.
Yoruldum anlıyor musun ? kendimle savaşıp yenilmekten usandım !
Asla kabul olmayacak bu duaya amin dediğim için sol yanıma kızdım, adını sildim oradan, tamamen kazıdım. Bir yolsuzluğa yuvarlanır gibi kendimden habersiz kayboldum, daraldım.
Gözümün önündeki gerçekleri gördüm, afalladım.
Dağlara, taşlara, duyana duymayana ' ben onu sevmiyordum zaten ! ' diye bağırdım.
Çığlık attım, haykırdım.Attığım çığlıklarda kendimi boğdum..
Güzel adına kurduğum düşleri kıskandım, karaladım.
Zamanında haklı bulduğum saçma sanı'larımın haksızlığını kanıtladım.
Herşeye bir son vermeye çalıştım, lâkin başaramadım.
Dalarken geçmiş günlere, anılara, kıymetlere , verdiğim değerlere, yoksaydığım gerçeklere..
Denizin en kuytu barınağında emelimi bulup hayalini kurduğum için,
Ben yine katil oldum sevgilim.
Çünkü sonunda hem seni hem de kendimi yoketmeyi başardım !
Sarıldım, yokluğunla seviştim ağladım.
Seni aldattığım için her hücreme darıldım.
Ve beynimi kontrolden çıkardım, söylenen her masum yalana fütursuzca inandım.
Ve kalbimi.. Sandık sandık içinde pek çok kilit koyup kapattım
Anahtarlar mı ..? Onları en kötü hücrelerime bağladım ve serbest bıraktım.
Tek bir anahtar bütün sandıkları açacak
Fakat ne anahtarı ne de sandıkları bulmayı başarıp imkânsıza kavuşan asla olmayacak !